Çocuk olmak ne kadarda güzeldi

Ben çocukken benim en çok oyun oynadıgım arkadaşım kuzenimdi bütün gün komşumuzun yemiş agacı vardı onun gölgesi duvardan sokaga gecerdi bizde o gölgede oynardık.
Tabi bebek falan yok köydeyiz topraktan tencere yapardık tabak yapardık ama öyle böyle ugraşmazdık.
Çocuk aklı işte sabaha kadar kurusun sabah ta yemek falan yapıcaz içinde erkenden kalkıyoruz tabi.
Kuzen gelmiş elinde bir sürü degişik otlar gül yaprakları falan dedim bunları napcaz yemek yapcaz akkıllım dedi.
Bir gitti bahce bir baktık ki dün bütün gün ugraştıgımız okadar caba gösterip yaptıgımız tencereler kapakları tabaklar hepsi kırılmış.
Biz başladık aglamaya abim geldi niye aglıyonuz dedi. biz hıçkıra kıçkıra tencereleri birikırmış dedik.
Abim akkıllım hava çok sıcak sıcaktan catlamış dedi bize. tahta vermişti marangozdan almış yan tarafta marangoz vardı.
Ordan getirmiş bunlarla oynayın demişti o tahta parçaları ile oynamıştık okadar mutlu olmuştuk ki.
Akşam olunca tahta parcalarını nereye saklasak biri almasın diye düşünürdük.
Başka bir arkadaşımın dedesi bahçeye salıncak yapmış arkadaşım bizide bindirirdi sıraya sallanırdık.
Agaç dallarından bebek yapardık sokaktaki bebegimiz agaç dalları evde ise havludan bebek yapardık yada yastıktan.
Benim bir tane bebegim bir tanede ayım vardı. bebegi babam 2. sınıfta iken almıştı.
Ayıyı ise birisi vermişti dahada ölsen oyuncak yok şimdiki çocuklarda oyuncak çok ama oynicak çocuk yok.
Ben şahsen benim zamanımdaki gibi bir çocukluk yaşamalarını isterdim.
çocuklarımın korkacak birşey yok sabah çık akşam gel herkez birbirini tanıyor komşular ekmek verirdi acıkmadınızmı siz derlerdi.
Biz oyun oynamak okadar güze lgelirdiki eve gidip ekmek yiyip gelmeye üşenirdik ben iyiki bu dönemde çocuk olmamışım

benim_cocuklugum

cocuk_kalmak